Murâkabe-i Ehadiyyet​

Murâkabe-i Ehadiyyet, tasavvuf terminolojisinde özel bir kavramdır. “Murâkabe” kelimesi, gözetim ve içsel dikkat anlamına gelirken, “Ehadiyyet” Allah’ın birliği ve teklik makamını ifade eder. Bu kavram, tasavvuf yolundaki bireyin Allah’ın mutlak birliğini ve varlığını derin bir içsel farkındalıkla idrak etme çabasını anlatır.

Bu durum, sufinin Allah’ı her an hissedip gözetlediği, O’nun huzurunda olduğunu bilerek yaşadığı bir haldir. Bu, manevi bir arınma ve sürekli bir zikir hali ile gerçekleşir. Böylece sufi, kendisini Allah’ın ilahi huzuruna daha yakın hisseder ve ruhsal bir olgunluğa erişir.

Murâkabe-i Ehadiyyet, tasavvuf literatüründe önemli bir makam olarak kabul edilir ve bireyin Allah’a yönelik derin bir bilinç ve farkındalık hali olarak tanımlanır. Bu kavram, kişinin her an Allah’ın gözetiminde olduğunu hissetmesi ve bu bilinçle yaşamasını ifade eder.